O meu avó ten unha finca e ás veces lévame.
No traxecto, habitualmente, poño cancións divertidas. Ao chegar, mentres el calza as botas, eu vou botar a primeira ollada aos coellos e ás galiñas.
Despois, toca facer determinadas tarefas: alimentalos, coller as berzas, quitar as malas herbas, ver se algún topo quedou atrapado nalgunha trampa...
Cando eu termino a miña parte, o avó dáme unha das súas marabillosas mazás que, por certo, están boísimas.
Ao rematar, colle un dos meus balóns, e xogamos a moitas cousas.
A media mañá, abro o cuarto dos coellos e déixoos corretear; iso si, nunca os perdo de vista. Non vaia ser que marchen á estrada!
Se sobra tempo, sempre facemos ovos cocidos ou collemos unhas poucas patacas.
A maior anécdota que teño é que un día me atopei con dous ourizos moi pequeniños que ían camiño á estrada, collinos e agora viven entre a palla do cobertizo e, ás veces, déixanse ver.
Encántame ir á finca co meu avó!
Bruno
No hay comentarios:
Publicar un comentario