lunes, 21 de junio de 2021

sábado, 19 de junio de 2021

"Filosofía"


Desde pequeña siempre tuve una duda: "¿Cómo se creó el espacio?" 

Yo pienso que primero vivían los alienígenas y con el "Big Bang" se destruyó todo.

También cómo se hizo el manzano porque, para plantar un árbol, se necesitan semillas, que están dentro de la manzana. Lo mismo me pasa cuando reflexiono sobre la gallina.

¿Por qué los humanos somos así?, ¿Qué se siente al morir?, ¿Se pueden tocar las nubes?, ¿Cómo se convirtió la Tierra en el Planeta Azul?...

Mar

"Una experiencia inolvidable"

Hace un par de días, después de que mi tutor se fuera a sexto, volvió a clase y dijo:

- Mmmm, Antón, ¿te acuerdas cómo se hacían las raíces cuadradas?

- Sí.

- Pues ven.

Cuando me estaba levantando de la silla, pensé: "No me fastidies...".

Al llegar a la otra clase, no conocía a nadie, excepto a Roi, que me estaba dirigiendo una gran sonrisa.

Cuando me acerqué a la pizarra, me empezaron a temblar las piernas (no se notaba); no quería decepcionar a nadie: ni a mí ni a quien había puesto su confianza en mi persona. 

Era la raíz cuadrada de 129: ¡La clavé!

Al regresar a tercero, tuve que responder mil veces: ¿La hiciste bien?

___________

Iría con muchos nervios, porque en sexto son 23 alumnos; además, son mayores que yo; seguramente casi todos estarían atentos, alguno me haría una pregunta; esperaría a que fallara, pero no lo sé. Solo lo creo, ya que no he ido.

Estoy seguro de que me iría muy bien.

Volvería a clase como Antón, tan pancho.

Joan

 

Plantear la posibilidad de tratar de que los niños/as alcancen el ritmo de trabajo y una actitud acorde a sus capacidades resulta que también se cuestiona. Planteamiento en contra riguroso ninguno.

Como maestro, ¿qué interés tengo en que sepan realizar una raíz cuadrada...? Solo la motivación por sentirse capaces de llegar más allá.

Hay quien cuestiona  para qué van a llegar en matenáticas a no se sabe dónde; podríamos extenderlo  a la ortografía en las lenguas: hay correctores ortográficos.

Bajo mi punto de vista, estamos olvidando cuestiones de importancia: afrontar situaciones, resolución, estimular la memoria y, por supuesto: ¡La superación personal!

Alguno podría preguntarse la experiencia que le supuso a mi alumno realizar algo muy alejado de su nivel, sin perder la calma y con toda la relajación del mundo.

¡Creed que he de seguir equivocándome!

Genaro 

"Que faría con moitos cartos?"

Un día entereime de que un familiar con moitos cartos morrera e deixoume a maioría do seu diñeiro.

Coa herdanza podería mandar case todos os cartos a unha ONG, porque desta maneira os pobos que o precisen poderán mercar comida, construír escolas, abrir pozos con auga potable...

Tamén se me pasou por la cabeza comprar unha casa con campo, piscina e ben situada; como, por exemplo, no monte, non moi afastada das demais.

Ter un entrenador persoal para estar en boa forma física.

Ao final inclineime por doar a maioría do que tiña, coa finalidade de axudar a máis xente.

Iago

"Viaje a Polonia"


Ya acaba el curso y estoy muy feliz porque  voy a Polonia: mi país natal.

Hace tres años que no visito a mis primos y me gustaría verlos otra vez. 

Lo que haremos será: montar kayak, hacer una hoguera, asar salchichas, tocar la guitarra, cantar...

Va a hacer buen tiempo y calor.

¡Lo voy a pasar genial!

Mayra

jueves, 17 de junio de 2021

"O maltrato aos animais"

Creo que debemos parar de maltratalos.

Eles, coma nós, teñen sentimentos e seguramente non lles gusta que os obriguen a facer o que non queren, estar metidos todo o día na casa, ou encerrados nas gaiolas.

As galiñas sempre teñen que estar no galiñeiro, o que é moi perigoso porque alí non están suficientemente protexidas; ata poden entrar as águias e levalas para os seus niños.

Odio que sufran!

Algúns donos non lles fan caso; tan só cando vai alguén pola súa casa e presumen da súa mascota.

Iago

"¿Y si?"

Cuando cierro los ojos y dejo que mi cabeza se llene de pensamientos, a veces imagino como sería convertirme en una superheroína.

Me encantaría tener poderes para ayudar a la gente y a los niños cuando tienen problemas. Sería genial.

Eso sí, me gustaría que ocurriese pero que nadie supiera quien soy en realidad. Siempre escucho a los mayores decir que es importante ayudar sin necesidad de que sepan quien lo ha hecho.

¿Cómo se mueven estos pensamientos por mi cabeza?... ¿Serán palabras sueltas que corren como coches por una autopista de una punta del cerebro a otra? ¿Lo harán como si siguieran un circuito? Quién sabe...

Y por último, me imagino en qué voy a trabajar de mayor: arqueóloga, pintora y arquitecta. Será difícil tener un trabajo para poder hacer esas tres cosas al mismo tiempo.

Son pensamientos, no se sabe, pero se sabrá.

Sara

martes, 15 de junio de 2021

"Unha tarde especial"

Fai uns días fun coa miña familia ao Monte de San Pedro.

Había moita calor, mais contabamos cun parque moi divertido.

Cando empezamos a subir, o vento molestaba porque estabamos ao lado do mar nunha especie de montaña.

Alí tamén había un cañón e balas xigantes!

Fomos por un camiño un pouco estreito, andamos un pouquiño, e atopamos un estanque sen parrulos.

Logo comimos na "Taberna dos cinco mares"; dende alí podíase ver a Torre de Hércules, así como un ascensor con forma de esfera. 

A comida estaba riquísma, e o postre xeado de chocolate e lima!

Mar

lunes, 14 de junio de 2021

"Lo que pasa por mi cabeza"

Me gusta pensar que algún día tendré una perrita y una casa con piscina, para no pasar calor en verano; y colchonetas para saltar cuando me aburra.

En el colegio lo paso bien y hago amigos; aunque a veces creo que podría mejorar mi comportamiento y mi actitud: mi hermana se divertiría más, tampoco enfadarme porque se mtan conmigo o me griten.

Me siento muy bien cuando veo a mis abuelos y bisabuelos. Siento muchísimas ganas de abrazarlos y cuidarlos para que estén felices  y tan bien como yo.

Aroa

"O meu futuro"

Imaxino ser xogador de fítbol.

Creo que vou ter unha casa branca con ventás moi grandes e amarelas, cunha piscina con trampolín e, por último, unha cama elástica.

Espero poder xogar en moitos equipos; véxome no Bayern de Munich, Tottenham, Manchester City, PSG, Liverpool (E no Deportivo?)...

Quen sabe? Pode que nada disto pase; de ser así, aínda teño un plan "B".

Antón

"Posibilidad"

Hace unos días me pasó una idea por la cabeza: nos tendríamos que mudar a una casa más grande.

Por una razón: mi madre se queja de que no hay espacio para colocar  las cosas.

Si nos mudamos es con una condición, que no tenga que ir a otro colegio porque aquí tengo a mis amigas y a mis profesores. ¡Me gustaría estar hasta sexto!

¡No sé si este pensamiento llegará a ocurrir!

Tania

"As estrelas"

No ceo hai estrelas

que veñen e se van

pola noite sen parar.

Canto e canto

para que brillen sen cesar.

Hai unha especial

 do día 

do teu nacemento

que se move

 polo firmamento.

Vai xogando,

vai bailando,

vai deixando

pouco a pouco

de brillar.

Tania 

"¿Cuánta agua hay en una sandía?"

¿1 litro o quizás 5.000 ml? No lo sé.

Lo mismo le pasa al melón; pero menos, por ser más pequeño: 125 cl, que sería 1´25 litros...

Aproximar no es tan fácil.

Mayra

viernes, 11 de junio de 2021

"Os deberes"

Son algo imprescindible para todos, e máis para a xente que o precise.

Melloras as materias que non teñas controladas; son fundamentais para estar á túa altura. 

En galego, repasamos e recordamos cuestións que non debemos esquecer.

O malo é que, se estás de malas ou unha hora para elixir o tema sobre o que vas escribir, tardas demasiado e perdes o tempo.

Persoalmente, gústanme; se estas distraído con isto, evitas estar vendo a televisión a tarde enteira.

O único problema é ter menos tempo para ver aos amigos e ir ao parque a xogar.

No meu caso, mellorei moito a redacción, agora non teño tantas faltas de ortografía; en matemáticas, que xa se me daban ben, tamén aumentei o meu nivel.

Iago

"¿Qué será lo más raro en el mundo?"

Hoy pensé en ello: qué, cómo, por qué.

Se me hizo un  nudo en la cabeza, no lograba salir  de él.

Estaba en clase, me centré en matemáticas, pero seguía cavilando en aquello.

Me vino una idea a la cabeza: un elefante montado en una barca, la Tierra sujetada por Hércules, quizá una ardilla haciendo no se sabe qué...

Sea lo  que sea, me gustaría saberlo. 

Mayra

jueves, 10 de junio de 2021

"Una excursión especial"


El día 8 de este mes la realizamos a "Fervenza Aventura", en Silleda.

Nos divertimos mucho.

En el autobús fuimos cantando y jugando.

Tras la merienda de media mañana, con la que cogimos energía, fuimos a un bosque enorme. Nos dividimos en grupos y nos dieron: un mapa con forma de corazón, un compás, una brújula, un GPS para encontrar pistas (huellas de animales, hojas...), y una bolsa con el papel de los puntos. Estuvimos cerca de tres horas.

Había la posibilidad de montar a caballo; como no estaban preparados, no pudimos cabalgar.

Luego fuimos a tiro con arco, mucho más difícil de lo que nos parecía. Había unos pasos que cumplir: ¡Arqueros, posición!, ¡Carguen!, ¡Disparen!

Y, finalmente, tuvimos que subir a un rocódromo, donde nos tiramos de una tirolina de 100 metros de largo; eso sí, preparados con un casco y un arnés. ¡Hubo muchos gritos cando bajaban por ella! ¡Daríamos lo que fuera para tirarnos un millón de veces!

A la vuelta, alguno hasta se quedó dormido.

¡LO PASAMOS GENIAL!¡¡FUE INCREÍBLE!