Pasaron os días e el, con moita fame, decidiu saír a pescar, pero caesuse no río.
Á mañá seguinte, espertou na parte baixa dunha árbore; de súpeto, abriuse un camiño que chegaba á súa aldea.
Desde aquel día non volveu cortar un trozo de leña.
Cando foi botar auga ás árbores, encontrouse cunha de cor rosa, da cor do amor; estrañado, viu que nunha folla tiña o seu nome. O seu pai fixo o mesmo e pasoulle como ao fillo.
¡O bosque converteuse nun rosal de luz propia!
Germán
No hay comentarios:
Publicar un comentario