Hoxe quero compartir unha historia que presenciei hai pouco, que me deixou impresionado. Sucedeu na miña aldea, onde un pequeno xesto fixo una gran mellora na vida de María, unha nena de doce anos.
Era tímida e reservada. A pesar da súa dozura, estivera a pasar por momentos difíciles debido á perda da súa nai. Esta traxedia deixou unha profunda tristura no seu corazón e parecía que a chispa da alegría estaba a se desfacer nos seus ollos.
Un día, mentres camiñaba a casa logo da escola, decátase de que alguén a seguía a curta distancia. Ao principio sentiu medo, mais axiña descubriu que era unha compañeira, Ana, que sentía pena por ela e decidiu facer algo ao respecto.
Ana achegouse timidamente e entregoulle unha carta, na que expresaba o seu aprecio pola bondade de María e pola forza que demostraba en momentos difíciles; ofrecíalle a súa amizade e dicíalle que estaría aí para sempre que a necesitase.
Non puido conter as bágoas mentres a lía. Era un xesto de bondade que nunca esperaba recibir. A súa amizade foi como un raio de sol nos día nubrados.
Demostrou que un pequeno xesto de amabilidade pode supoñer un gran cambio para alguén.
Antón
No hay comentarios:
Publicar un comentario