Vivo na aldea, lonxe da
cidade,
aquí dos meus peixes podo gozar
e coa miña irmá non paro de xogar
lembrando cada día a liberdade.
Non
deixo de pensar no profundo mar
pois afastado está do meu corazón
as súas olas debuxan ilusións
alí os sons das gaivotas fanme voar.
Estou
nun momento da miña vida
que nin vexo familia nin vou á escola
a soidade tamén causa ferida.
Diante
da pantalla sigo a traballar
meu
pai toca o baixo, miña nai pensa
só espera poder nadar xuntos
no mar.
Ariana
No hay comentarios:
Publicar un comentario