Foi o viente e oito de febreiro de 2013. Si, si, aínda que non o creades, a primeira viaxe foi cando eu tiña dous meses. Ía ser moi longo, xa que foron novecentos quilómetros.
Íamos comezar en Sevilla e chegaríamos ata A Coruña.
Xa vedes canto estivemos no vehículo. Fixemos un montón de paradas polo camiño.
Cando llegamos, fomos á casa da miña avoa. Alí quedamos unha tempada porque non tiñamos casa.
A medida que pasou e pasou o tempo, eu ía crecendo cada vez máis e convertinme nun neno feliz e alegre.
Gústame vivir aquí: teño aos meus amigos; mais eu relaciono Sevilla con vacacións, onde están todos os meus tíos e curmáns. Vivín moi boas experiencias nos dous lugares.
Todas as personas que me coñecen dinme sempre que eu son coruñés e galego; négoo e negareino porque eu teño alma e vida andaluza e sevillana.
Viaxar é un pracer. Será o costume?
Nicolás
No hay comentarios:
Publicar un comentario