"Unha tolemia"

Hoxe espertei, sentíndome moi rara. Estaba moi nerviosa e inquieta. Sentíame moi rara...

De súpeto, púxenme a cantar, e sen darme conta, a voar! Voei por toda a casa e saín pola xanela.

Din unhas cantas voltas pola rúa e por todo o Temple, ata chegar ao colexio.

Aterrei no tellado. A miña madriña! Estou alucinando, aquí hai tres gaivotas, que me miran moi, moi enfadadas. Quérenme botar fóra, empezaron a gritar: Fóra, fóra, fóra, rapaza rabuda!

Púxenme a cantar e a voar. Quería volver a casa, mais non había maneira; voei en dirección á ría... Dereitiña de cabeza cara á auga. Que fría e que mal cheira!

Menos mal que sabía nadar, saín e marchei correndo cara a miña casa.

Sen facer ruído, acosteime. Polaa mañá toda a cama estaba sucia e eu tamén.

Miña nai non creu cando lle contei o que pasou.

Ufff, que tolemia!

Tania