Paseino ben, xoguei cos meus familiares, vin as vacas das cortes; xa cansa de animais, regresamos ao noso fogar.
Ao chegar, miña nai doume unha caixa pechada e chea de buratos; ao abrila... Vaia sorpresa! Un gato!
Era o gato máis bonito do mundo; pero dixéronme que non me podía quedar con el. A felicidade duroume ata o día seguinte pola mañá. O gato tiña novo dono e nova casa.
Gabriela
No hay comentarios:
Publicar un comentario